| Átti sér ljóð og leyndarmál, |
|
|
leyndi því vel, við vissum ekkert þá. |
|
|
Hún borðaði blóm og stríddi stelpunum |
|
|
og sagði ekki neitt nema stundum... |
|
|
| |
Dararamm, dararamm, dararamm, |
|
| |
Darararararamm, darararararamm |
|
| |
Dararamm, dararamm, dararamm, |
|
| |
Darararararamm, darararararamm |
|
|
|
Hún kunni það vel að fela leyndarmál, |
|
|
hún veit það er best að segja engum frá. |
|
|
Og ennþá við skiljum ekki hvað það var |
|
|
það sem að hún söng svona stundum. |
|
|
|
|
|
Við munum alltaf hennar breiða, blíða bros, |
|
|
við vissum aldrei hver fékk hennar fyrsta koss. |
|
|
Og var þetta leyndarmálið leynda |
|
|
það sem að hún söng fyrir löngu? |
|
|
|
|
|
En það er til leið sem liggur ekki neitt, |
|
|
hún gekk hana beint, við fengum engu breytt. |
|
|
Og var þetta leyndarmálið leynda |
|
|
það sem að hún söng fyrir löngu? |
|
|
|
Við munum alltaf hennar breiða, blíða bros, |
|
|
við vissum aldrei hver fékk hennar fyrsta koss. |
|
|
Og var þetta leyndarmálið leynda |
|
|
það sem að hún söng fyrir löngu? |
|
Home
