Ég niður' í Austurstræti snarast létt á strigaskónum, |
|
með bros á vör og tyggígúmmí í munninum. |
|
Ég labba um og horfi á liðið sem er þar í hópum |
|
frá lassarónum upp í snobbaðar kerlingar. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
og fólk sem ríkið þarf að ala. |
|
|
Þar standa bankarnir í röðum: Lands-Búnaðar-Útvegs, |
|
og fyrir utan stendur horaður almúginn. |
|
En fyrir innan sitja feitir peninganna verðir |
|
og passa að vondi kallinn komi ekki og taki þá. |
|
|
|