|
|
|
|
Þú veist það núna þínir dagar og draumar |
|
|
duttu ekki af himnum ofan |
|
|
Nei heldur ekki dularfullir dópaðir straumar |
|
|
sem drógu þig aftur heim í kofann. |
|
|
|
Hvar fiskar synda sólarmegin í skugganum |
|
|
með sólgleraugu og panamahatt |
|
|
Það varst þú sjálfur sofandi í svalanum |
|
|
sökkvandi í tómið ekki satt. |
|
|
| |
Núna ertu kominn heim, hingað fóru þeir með þig |
|
| |
Þú vissir að veruleikinn var tapaður leikur |
|
|
|
Þú veist það núna þessir námumenn heilans |
|
|
nota lyfin í staðin fyrir orð |
|
|
síðan skríða þeir inn í innstu afkima hjartans |
|
|
og hrópa maður fyrir borð. |
|
|
|
Þannig takirðu ekki sundtökin sjálfur |
|
|
þá sekkurðu í djúpið eins og steinn |
|
|
Og læknirinn muldrar þessi maður er aðeins hálfur |
|
|
Síðan ertu skilinn eftir einn. |
|
|
|
|
|
Þú veist það núna héðan mun enginn snúa aftur |
|
|
Allir dagar eru dagurinn í gær |
|
|
Með talfærin lömuð og í limum enginn kraftur |
|
|
Lyfin færðu þig stöðugt fjær. |
|
|
|
Þeir sögðu við fundum hann fyrir stuttu síðan |
|
|
fullan af sól en ískaldan |
|
|
Og ég vissi að þannig vildirðu losna við kvíðann |
|
|
Varlega eitt skref síðan tók þig aldan |
|
|
|
Home
