Komið allir caprisveinar. |
|
Komið. Sláið um mig hring, |
|
á meðan ég mitt kveðjukvæði |
|
|
Látið hlæja' og gráta af gleði |
|
|
|
Katarína' er stúlkan mín. |
|
|
|
Í fiskikofa' á klettaeyju |
|
|
|
|
syngja' um okkar ævintýr. |
|
|
Á vígða skál í skuggum trjánna |
|
|
skenkti' hún mér sitt caprivín. |
|
|
|
|
Með kórónu úr capriblómum |
|
krýndi' hún mig hinn fyrsta dag. |
|
Af hæst tindi hamingjunnar |
|
|
Þar dönsuðum við Tarantella |
|
og teyguðum lífsind guðavín. |
|
|
Katarína' er stúlkan mín. |
|
|
|
En nú verð ég að kveðja Capri |
|
|
og Katarínu litlu' í dag. |
|
|
Horfa mun ég út til eyjar |
|
|
|
Grátið með mér, gullnu strengir, |
|
|
|
|
|