|
|
|
Ég er staddur á stað þar sem línan liggur |
|
|
og lífið hjá fólkinu er svart og hvítt |
|
|
þar er listamaðurinn glaður, þægur og þiggur |
|
|
í þriðja sinn styrkinn til að gera eitthvað nýtt |
|
|
Á fjögra ára fresti þeir ganga í gömul spor |
|
|
gjaldið til baka er heldur ekkert slor... |
|
|
Þeir hafa trúðinn en þá vantar trúba dor... |
|
|
|
Ég er staddur á stað þar sem línan liggur |
|
|
mér leiðist fólkið sem stjórnar þar |
|
|
ef þú hefur þrælslund, ert duglegur og dyggur |
|
|
og draumar þínir stangast ekki á við reglurnar |
|
|
þá skaltu ganga múlbundinn og máta þeirra spor |
|
|
og merkja þig fuglinum fyrir næsta vor |
|
|
Þeir hafa trúðinn en þá vantar trúbador |
|
|
| |
Ungur ég heyrði að hugsjón væri dyggð |
|
| |
og hlustaði á flokkana tala um þessa tryggð |
|
| |
og þeir sem enga hugsjón hafa halda kannski það |
|
| |
að hamingjan sé fólgin í að hreyfast ekki úr stað |
|
|
|
Ég er staddur á stað þar sem línan liggur |
|
|
og loforðin vaxa á flokksins vör |
|
|
smælinginn hann tínir upp loforðin tryggur |
|
|
og tekur á sig skítverkin en fær aldrei svör |
|
|
Þeir hringja og vilja kaupa kjarkinn þinn og þor |
|
|
kannski vantar flokkinn aðeins betra skor |
|
|
Þeir hafa trúðinn en þá vantar trúbador |
|
|
|
Ég er staddur á stað þar sem lygin liggur |
|
|
sem lína dregin og skilur að |
|
|
hægri og vinstri og ég horfi á hryggur |
|
|
hvernig þeir leiða fólkið á sinn merkta stað |
|
|
Og ég geng frá línunni og legg mín eigin spor |
|
|
lækurinn sem rann svo tær er orðinn drullufor |
|
|
Þeir hafa trúðinn en þá vantar trúbador |
|
Home
