|
|
|
Þó dömurnar þínar loks komnar hverfi sem skjótast. |
|
|
Hvað ætti það í rauninni að bögga þig. |
|
|
Á sérhverjum ljósum - já og löggiltum bílastæðum, |
|
|
þær leita á þig nýjar sem sitt vilja ljá þér og sig. |
|
|
| |
Þú sem lætur hvunndagsraunirnar |
|
|
| |
Ef þú smælar framan í heiminn |
|
| |
þá smælar heimurinn framan í þig |
|
|
|
Vindarnir þó gnauði og gusti um þig illir |
|
|
og groddalegar hryðjurnar herji þig á. |
|
|
Sólin mun skína og skattböðlar týna fælnum |
|
|
og skuldir þær fyrnast og miðlarinn fer enn á stjá. |
|
|
| |
Þú sem lætur hvunndagsraunirnar |
|
|
| |
Ef þú smælar framan í heiminn |
|
| |
þá smælar heimurinn framan í þig |
|
|
|
Verðmæti þín þó vinki og hverfi út í bláinn |
|
|
og það vitnist ekkert um ferðir þeirra meir. |
|
|
Hafðu þá rænu aldrei að ætla þér rænu |
|
|
ekki aðeins í Hveragerði baða menn sig uppúr leir. |
|
|
| |
Þú sem lætur hvunndagsraunirnar |
|
|
| |
Ef þú smælar framan í heiminn |
|
| |
þá smælar heimurinn framan í þig |
|
|
|
Nóg er af tárum og takmarkalaust hve þeim rignir |
|
|
svo tilgangs- og marklausum farvegum að streyma í. |
|
|
Mundu að þau eru til þess eins að brúka í beitu |
|
|
og til að bæta veðrið nei vanþörf er sjaldnast á því. |
|
|
| |
Þú sem lætur hvunndagsraunirnar |
|
|
| |
Ef þú smælar framan í heiminn |
|
| |
þá smælar heimurinn framan í þig |
|
|
|
Og veröldin hún er flá það er ljóst fyrir löngu |
|
|
og lífið það hatar þig bæði hátt og lágt. |
|
|
Því er að vera fremstur í fláttskap og vélum |
|
|
einatt flaggandi smælinu góða við fjandann í sátt. |
|
|
| |
Þú sem lætur hvunndagsraunirnar |
|
|
| |
Ef þú smælar framan í heiminn |
|
| |
þá smælar heimurinn framan í þig |
|
|
|
Kannski þig muni í maðkagilið án tafar |
|
|
ef manntötur lífið er þér slíkt offermi. |
|
|
En líttu í kringum þig komdu auganu á það |
|
|
þeir klára sig best sem sig halda undir meðallagi. |
|
Home
