Fækkaðu fötum og sýndu mér líkamann nakinn |
|
vertu í því sem náttúran ætlaði þér. |
|
|
|
Pabbi hann er prestur já, |
|
|
og ekki er ég sem verstur já |
|
|
|
|
Þú mátt ekki halda að ég hafi illt neitt í huga |
|
ég sanna það best er ég hátta sjálfur með þér. |
|
|
|
Pabbi hann er prestur já, |
|
|
og ekki er ég sem verstur já |
|
|
|
|
Jæja, mín ljúfa ekkert er nú eins og áður |
|
meydómur þinn hann heyrir nú sögunni til. |
|
|
|
En pabbi, hann er barngóður |
|
|
|
|
|
Ég segi það satt ég get alls ekki meira |
|
öllum kraftinum eyddi ég áðan í þig. |
|
|
|
|
og afi, það er páfinn já. |
|
|
|
ég verð minn svefn að fá. |
|
|
Fækkaðu fötum og sýndu mér líkamann nakinn ... |
|