Predikari og bóndi og skólastjóri og skækja, |
|
Í rútunni um lágnættið og leiðin brött og hál. |
|
Eitt á ferð að fræðasetri |
|
Eitt að flýja undan vetri |
|
Og tvö voru í leit að týndri sál. |
|
|
Hann sá þau ekki sá sem kom á móti |
|
og stórir trukkar stöðvast ei svo skjótt. |
|
|
Bara þrír litlir krossar upp hjá beygjunni við gilið |
|
Hví þeir eru ei fjórir þar veit enginn nema guð |
|
Ég held það teljist ei með sem þú tekur með þér héðan |
|
Heldur hvað þú skilur eftir er þú ferð. |
|
|
Og bóndinn skildi eftir börnin sín og landið |
|
Og ástina sem kenndi hann þeimtil alls sem fagurt grær |
|
Og skólastjórinn hafði í hugum margra barna |
|
Oft tendrað ljós sem loga heit og skær. |
|
|
Og presturinn sagði “Sjáðu þar er paradís” |
|
Er bersyndugu konnunni hann bíblíuna gaf. |
|
|
Bara þrír litlir krossar upp hjá beygjunni við gilið |
|
Hví þeir eru ei fjórir þar veit enginn nema guð |
|
Ég held það teljist ei með sem þú tekur með þér héðan |
|
Heldur hvað þú skilur eftir er þú ferð. |
|
|
Presturinn sem sagði þessa sögu, |
|
Hann lyfti gömlu bíblíunni svo við gætum séð |
|
Og sagði “Blessi guð bóndann, |
|
Já og kennarann og prestinn |
|
Sem gaf mömmu þessa góðu bók sem hún las í fyrir mig” |
|
|
Bara þrír litlir krossar upp hjá beygjunni við gilið |
|
Hví þeir eru ei fjórir þar veit enginn nema guð |
|
Ég held það teljist ei með sem þú tekur með þér héðan |
|
Heldur hvað þú skilur eftir er þú ferð |
|
þrír litlir krossar upp hjá beygjunni við gilið |
|
|
|