Að flýja veruleikann ekki er til neins, |
|
í fylgsnum hjartans finn ég svarið undir eins. |
|
|
|
|
|
|
Ég vildi geta stöðvað tímann hér og nú, |
|
innrammað stundina því staðreyndin er sú |
|
að allt sem ég þrái mest, |
|
allt sem að mér er mikilsvert er hér. |
|
|
|
Hvort heldur dagar eða nætur. |
|
|
Hvort heldur gleði eða þrætur, Veistu að |
|
|
|
|
ó alltaf veistu hvar ég er. |
|
|
|
|
|
|
|
Er vindar blása áttu var í örmum mér, |
|
eins þegar sólin skín, ég dvelja vil með þér. |
|
|
vil finna ljúft við minn. |
|
|
|
|
Hvort heldur dagar eða nætur. |
|
|
Hvort heldur gleði eða þrætur, Veistu að |
|
|
|
|
ó alltaf veistu hvar ég er. |
|