|
|
|
Sem kóngur ríkti hann meður sóma og sann |
|
eitt sumar á landinu bláa. |
|
|
Sögu við ætlum að segja í kvöld |
|
um sæfarann Jörund hinn knáa. |
|
Sem kóngur ríkti hann meður sóma og sann |
|
eitt sumar á landinu bláa. |
|
|
Í Danmörk fæddist og ólst hann upp, |
|
en engan hlaut hann þar frama. |
|
Sú kotungaþjóð með sín kúastóð |
|
og kokhljóð var honum til ama. |
|
|
Á briggskipi ungur til Englands hann hélt, |
|
og ölduna fagnandi steig hann, |
|
því þrek í honum bjó og í saltan sjó |
|
af sérstakri ánægju meig hann. |
|
|
Á kuggana marga hann munstraði sig |
|
og mörg urðu hans ævintýri. |
|
Hann kunni bráðum á allt sem kunna þarf á: |
|
|
|
Og loks varð hann kapteinn með korða og hatt |
|
á kaupfari glæstu og nýju. |
|
Um höfin stór og breið nú lá hans leið |
|
|
|
Já, fjöldamargt vann hann til frægðar sér, |
|
en frægust varð Jörundar saga, |
|
en hann komst á norðurslóð í kynni við þjóð |
|
sem þar kúrði með galtóma maga. |
|