| Dag í senn, eitt andartak í einu, |
|
|
eilíf náð þín, faðir gefur mér. |
|
|
Mun ég þurfa þá að kvíða neinu, |
|
|
þegar Guð minn fyrir öllu sér? |
|
|
Hann sem miðlar mér af gæsku sinni |
|
|
minna daga skammt af sæld og þraut, |
|
|
sér til þess, að færa leið ég finni |
|
|
fyrir skrefið hvert á lífs míns braut. |
|
|
|
|
Hann, sem er mér allar stundir nærri, |
|
|
á við hverjum vanda svar og ráð, |
|
|
máttur hans er allri hugsun hærri, |
|
|
heilög elska, viska, föðurnáð. |
|
|
Morgundagsins þörf ég þekki eigi, |
|
|
það er nóg, að Drottinn segir mér: |
|
|
Náðin mín skal nægja hverjum degi, |
|
|
nú í dag ég styð og hjálpa þér. |
|
|
|
|
Guð, ég fæ af fyrirheitum þínum |
|
|
frið og styrk, sem ekkert buga má. |
|
|
Auk mér trú og haltu huga mínum |
|
|
helgum lífsins vegi þínum á, |
|
|
svo að ég af hjartaþeli hreinu,- |
|
|
hvað sem mætir geti átt með þér |
|
|
daginn hvern, eitt andartak í einu, |
|
|
Uns til þín í ljóssins heim ég fer. |
|
|
Home
