| Sem lítill drengur ljós mitt og yndi |
|
|
|
fólkið í þorpinu forviða spurði |
|
|
hvaðan kemur þessi viska og trú? |
|
|
Það hrópaði og spáði og kvartaði sárt |
|
|
hann boðar ógæfu það er alveg klárt |
|
|
|
Faðmur minn var ennþá þitt skjól |
|
|
Fulltíða maður ljós mitt og yndi |
|
|
|
fólkið það sagði sögur af þér |
|
|
sonur Jósefs hann boðar nú trú |
|
|
ég man þegar Jakop bróður þínum blæddi |
|
|
þú brostir lítil hnokki og sárið hans græddir |
|
|
|
Faðmur minn var ennþá þitt skjól |
|
|
Ég stend og stari á andlitið beinhvítt |
|
|
þeir standa og hæða þig, hvar er nú guð þinn |
|
|
Hjartanu blæðir, sjáið þetta er sonur minn |
|
|
sjáið þetta er sonur minn |
|
|
|
Ég man þig hrópandi, mamma ég get það |
|
|
þótt hamarinn væri of þungur |
|
|
sex ára gamall vildir verða smiður |
|
|
og þú sagðir ég er ekki of ungur |
|
|
ég tók þig í fangið og kyssti þína kinn |
|
|
og þú sagðir ég verð alltaf strákurinn þinn |
|
|
og nú ert þú mitt trausta skjól |
|
Home
