Flaskan mín fríð, flaskan mín fríð |
|
fer þér ekki bráðum að ljúka |
|
Mér leiðist allt geim, nú langar mig heim |
|
líklega verð ég að strjúka |
|
|
Þú ert lífs míns stærsta augnayndi |
|
eina skæra sólskinsperlan mín |
|
Er þú birtist leikur allt í lyndi |
|
líf mitt væri einskis vert án þín |
|
|
Á austurlandi býr hann enn við allsnægtir |
|
hjá kvenþjóðinni vinsæll eins og áður fyrr |
|
|
|
|
|
|
Hann kaus heldur svitabað |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
La la la la la, ævintýrin enn gerast |
|
La la la la la, ævintýrin enn gerast |
|
|
|
|
ég vildi ekki að þú færir frá mér |
|
|
Ég fann litla mús, hún heitir Heiða |
|
ég var að greiða henni í dag, herra Jón |
|
|
|
|
|
en móðir þess það huggar skjótt |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
afbrýði tendrar í hjarta mér |
|
|
|
er ást mín ætíð ætluð þér |
|
þó gleymir þú í heimsins glaum |
|
öllu um mig, ég elska þig |
|
|
|
|
á Mýrdalssandi og hvergi skjól að fá |
|
Það er yfirgefinn bíll út í vegarkanti |
|
og hvergi hræðu neins staðar að sjá |
|
|
Ég sé um hestinn, þú sérð um hnakkinn |
|
við skulum hleypa á skeið |
|
Ég sé um hestinn þú sérð um hnakkinn |
|
við skulum fara í útreið reið |
|
|
Tætum og tryllum og tækið nú þenjum |
|
í botni eitthvað lengst upp í sveit |
|
Tröllum og tjúttum og tökum svo lagið |
|
|
|
enginn nennir neinu dormi |
|
|
|
og allir fara í sveitaferð |
|
|