| Í huga mínum himininn er fjarri |
|
|
og held ég fái að vera hér um sinn. |
|
|
Þó englar Guðs mér þrái að vera nærri |
|
|
þeir fá þó bara að svífa um huga minn. |
|
|
|
Þín návist Guð mér gefur allt svo mikið |
|
|
og gakkt þú með mér ævi minnar veg. |
|
|
Ég vild´ þú gætir aldrei frá mér vikið |
|
|
og bið þú verndir mig meðan ég er. |
|
|
| |
Það veit ei nokkur ævi sína alla |
|
| |
og án þín Guð er lífið búið spil. |
|
| |
Því á þig einhver engillinn mun kalla |
|
| |
þá endar þetta líf ef rétt ég skil. |
|
| |
Þá endar þetta líf ef rétt ég skil. |
|
|
|
Þú velja skalt þann veg sem virðist greiður |
|
|
þinn vilji mun þig leið´í rétta átt. |
|
|
Lof hjarta þín´að tala sértu leiður |
|
|
og lífi þínu tak í gleði og sátt. |
|
|
|
Svo vil ég minna á ljósið sem þér lýsir |
|
|
þá leið sem Guð þér fylgir alla tíð. |
|
|
Þú anda hans í hjarta þínu hýsir |
|
|
og heldur fast í hann um ár og síð. |
|
|
| |
Það veit ei nokkur ævi sína alla |
|
| |
og án þín Guð er lífið búið spil. |
|
| |
Því á þig einhver engillinn mun kalla |
|
| |
þá endar þetta líf ef rétt ég skil. |
|
Home
