|
|
|
Ég sem trúi á forlögin, mér bjargar ekki neitt |
|
|
því ég trúi bara’ á tilviljanir alveg út í eitt. |
|
|
Veit þó best af öllum ég er breisk og reikul sál |
|
|
margt sem ég trúði ég hér áður reyndist blekking eða tál. |
|
|
| |
Þó er íslendinga eðlið í mér ennþá samt við sig |
|
| |
ég mun alltaf rísa’ up p aftur þó þú valtir yfir mig. |
|
| |
Þó fjúki yfir hæðir og fenni yfir mel, |
|
| |
mun ég aldrei fara frá þér því þú gerir allt ... svo vel. |
|
|
|
|
|
|
Forlögin oft spinna okkur undarlegan vef. |
|
|
Fyrir forspá illra norna ekki fimmeyring ég gef. |
|
|
Þú ert það allra besta sem gat komið fyrir mig |
|
|
fyrst örlögin því réðu að ég skildi hitta þig. |
|
|
| |
Svo er íslendingaeðlið í mér ennþá samt við sig |
|
| |
ég mun alltaf rísa’ upp aftur þó þú valtir yfir mig. |
|
| |
Þó fjúki yfir hæðir og fenni yfir mel, |
|
| |
mun ég aldrei fara frá þér því þú gerir allt ... svo vel. |
|
|
|
|
|
mun ég aldrei fara frá þér því þú gerir allt ... svo vel. úú |
|
|
|
|
|
|
|
|
Home
