|
|
Sérhver draumur lifir aðeins eina nótt. |
|
Sérhver alda rís en hnígur jafnan skjótt. |
|
|
og þögnin hverfur alltof fljótt. |
|
|
En þó að augnablikið aldrei fylli stund, |
|
skaltu eiga við það mikilvægan fund |
|
því að tár sem þerrað burt |
|
aldrei nær að græða grund. |
|
|
|
|
sem þitt hinsta væri það. |
|
|
Því morgni eftir orðinn dag |
|
|
|
|
|
Þú veist að tímans köldu fjötra enginn flýr. |
|
Enginn frá hans löngu glímu aftur snýr. |
|
Því skaltu fanga þessa stund |
|
því fegurðin í henni býr. |
|
|
|
|
sem þitt hinsta væri það. |
|
|
Því morgni eftir orðinn dag |
|
|
|
|
|
sem þitt hinsta væri það. |
|
|
Því morgni eftir orðinn dag |
|
|