| | Ef þú vilt bíða eftir mér |
|
|
| |
Alla mína kossa ást og trú. |
|
|
|
|
Nína átti heima á næsta bæ. |
|
|
Ég næstum það ekki skilið fæ. |
|
|
Hún var eftir mér alveg óð. |
|
|
Ég fékk bréf og í því stóð. |
|
|
| |
Ef þú vilt bíða eftir mér |
|
|
| |
Alla mína kossa ást og trú. |
|
|
|
|
Ég las það og þaut svo strax af stað. |
|
|
Mér stóð ekki á sama ég segi það. |
|
|
En Nína grét og gekk mér frá. |
|
|
Hún gat ei skilið sem ég sagði þá. |
|
|
|
|
| |
Þú ert enn of ung góða mín. |
|
| |
Og ég get alls ekki beðið þín. |
|
|
|
Til Reykjavíkur lá mín leið. |
|
|
|
Ég alltaf reyndi en illa gekk. |
|
|
Að gleima bréfinu sem ég fékk. |
|
|
| |
Ef þú vilt bíða eftir mér |
|
|
| |
Alla mína kossa ást og trú. |
|
|
|
|
Ég vissi að aldrei fengi ég frið. |
|
|
Fyrr en Nínu ég sættist við. |
|
|
Hugurinn stöðugt hjá henni er. |
|
|
Hún skal víst fá að giftast mér. |
|
|
|
Ég ók í skyndi upp í sveit. |
|
|
Æskustöðvarnar mínar leit. |
|
|
|
Ég enn ei skil það sem hún sagði þá. |
|
|
|
|
| |
Þú vildir mig ekki veslings flón. |
|
| |
Því varð ég að eiga hann vin þinn Jón. |
|
Home
