| Mér finnst ég varla heill né hálfur maður |
|
|
og heldur ósjálfbjarga, því er verr. |
|
|
Ef værir þú hjá mér, vildi ég glaður |
|
|
|
| |
Eitt sinn verða allir menn að deyja. |
|
| |
Eftir bjartan daginn kemur nótt. |
|
| |
Ég harma það, en samt verð ég að segja, |
|
| |
að sumarið líður allt of fljótt. |
|
|
| |
Við gætum sungið, gengið um, |
|
| |
gleymt okkur með blómunum. |
|
| |
Er rökkvar ráðið stjörnumál. |
|
| |
Gengið saman hönd í hönd, |
|
| |
hæglát farið niður á strönd. |
|
| |
Fundið stað, sameinað beggja sál. |
|
|
|
Horfið er nú sumarið og sólin, |
|
|
Í sálu minni hefur gríma völd. |
|
|
Í æsku léttu ís og myrkur jólin; |
|
|
nú einn ég sit um vetrarkvöld. |
|
|
| |
Eitt sinn verða allir menn að deyja. |
|
| |
Eftir bjartan daginn kemur nótt. |
|
| |
Ég harma það, en samt verð ég að segja, |
|
| |
að sumarið líður allt of fljótt. |
|
|
| |
Ég gái út um gluggann minn |
|
| |
hvort gangir þú um hliðið inn. |
|
| |
Mér alltaf sýnist ég sjái þig. |
|
|
| |
Ég reyndar sé þig alls staðar. |
|
| |
Þá napurt er, það næðir hér |
|
|
Home
