|
í allri veröld ljósið skein, |
|
það er nú heimsins þrautarmein |
|
að þekkja' hann ei sem bæri |
|
:,: Með vísnasöng ég vögguna þína hræri:,: |
|
|
Í Betlehem var það barnið fætt, |
|
sem best hefur andar sárin grætt, |
|
svo hafa englar um það rætt |
|
sem endurlausnarinn væri. |
|
:,: Með vísnasöng ég vögguna þína hræri:,: |
|
|
Fjármenn hrepptu fögnuð þann, |
|
þeir fundu bæði Guð og mann, |
|
í lágan stall var lagður hann, |
|
þó lausnari heimsins væri. |
|
:,: Með vísnasöng ég vögguna þína hræri:,: |
|
|
Lofið og dýrð á himnum hátt |
|
honum með englum syngjum brátt, |
|
friður á jörðu og fengin sátt, |
|
|
:,: Með vísnasöng ég vögguna þína hræri:,: |
|
|
Þér gjöri' ég ei rúm með grjót né tré, |
|
gjarnan læt ég hitt í té. |
|
vill ég mitt hjartað vaggan sé, |
|
|
:,: Með vísnasöng ég vögguna þína hræri:,: |
|
|
|
önnur en sú þú færðir mér, |
|
hreina trúna að höfði þér |
|
|
:,: Með vísnasöng ég vögguna þína hræri:,: |
|
|
Á þig breiðist elskan sæt, |
|
af öllum huga' ég syndir græt, |
|
fyrir iðran verður hún mjúk og mæt, |
|
|
:,: Með vísnasöng ég vögguna þína hræri:,: |
|