Blómin spring út og þau svelgja í sig sól. |
|
Sumarið í algleymi og hálft á enn í jól. |
|
Í hjarta sínu fólkið gleðst og syngur lítið lag, |
|
því lýðveldið Ísland á afmæli í dag. |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|
|
Jóni heitnum Sigurðsyni færir forsetinn, |
|
firnamikinn árvissan og stóran blómsveiginn. |
|
Fjallkonan í múnderingu prílar upp á pall, |
|
pent hún les upp ljóð, eftir löngu dauðan kall. |
|
(með prjáli les upp ljóð, eftir löngu dauðan kall. ) |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|
|
Skrúðgöngurnar þramma undir lúðrasveitarleik, |
|
lítil börn með blöðrur, hin eldri snafs og reyk. |
|
Síðan líður dagurinn við hátíðannahöld, |
|
heitar étnar pylsurnar við fjölmörg sölutjöld. |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|
|
Um kvöldið eru allsstaðar útidansleikir, |
|
að sunnan koma eingöngu góðar hlómsveitir. |
|
(að sunnan koma rándýrir skemmtikraftarnir. ) |
|
En rigningin bindur enda á þetta gleðigeim, |
|
því gáttir opnast himins og allir halda heim. |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|
|
Hæ, hó, jibbí, jei og jibbí, jei. |
|
|