| 
| 
sögðu að Lilla væri orðin óð.  |  
  | 
| 
Að hún biti fólk í hálsinn |  
  | 
| 
drykki úr þeim allt blóð.  |  
  | 
| 
Hún hafði sagt hún gæti ekki dottið, |  
  | 
| 
hún hefði engan stað til að detta á. |  
  | 
| 
Hún sagðist breytast í leðurblöku, |  
  | 
| 
að hún flygi um loftin blá. |  
  | 
 | 
 | 
| 
og augun í honum voru grá. |  
  | 
| 
Hann djönkaði sig með morfíni, |  
  | 
| 
sagðist hafa unnið hér í 15 ár. |  
  | 
| 
þá órólegu geymdu á deild |  
  | 
| 
sem var sérhönnuð fyrir þá. |  
  | 
| 
Það átti að setja Lillu í raflost, |  
  | 
| 
hann bauð mér að horfa á. |  
  | 
 | 
|             | 
	Stórir strákar fá raflost. |  
  | 
|             | 
	Stórir strákar fá raflost. |  
  | 
|             | 
	Stórir strákar fá raflost. |  
  | 
 | 
 | 
| 
og sýndu í sér tennurnar. |  
  | 
| 
Skipuðu mér að fara í rúmið, |  
  | 
| 
sögðu: „Tími kominn á pillurnar!“ |  
  | 
| 
Ég sagði þeim að ég væri gestur, |  
  | 
| 
að ég væri á leiðinni heim. |  
  | 
| 
Þær skelltu mér með látum í gólfið |  
  | 
| 
sögðu „Svo Þú ert einn af þeim!“ |  
  | 
 | 
| 
Á kvöldin kemur læknirinn |  
  | 
| 
hann segist vera vinur minn. |  
  | 
| 
Hann segir: „Þú verður að vera rólegur, |  
  | 
 | 
| 
Hann segir að ég sé í 2ja ára meðferð, |  
  | 
| 
hann býður mig velkominn. |  
  | 
| 
Segir á morgun fái ég raflost |  
  | 
| 
svo ég verði eins og öll hin! |  
  | 
 | 
|             | 
	Stórir strákar fá raflost. |  
  | 
|             | 
	Stórir strákar fá raflost. |  
  | 
|             | 
	Stórir strákar fá raflost. |  
  | 
 | 
 |