| Þótt deyi aðrir dánumenn, |
|
|
|
hann Þórður gamli þraukar enn. |
|
|
|
|
| |
þótt læknar vilji flensa' í Malakoff, koff, koff. |
|
| |
Þá lifir Malakoff, þá lifir Malakoff. |
|
|
|
Hann drekkur alltaf eins og svín, |
|
|
|
og aldrei nema brennivín. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Það segja menn einn sunnudag, |
|
|
|
að Þórður fullur fengi slag. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Hans lát barst út um allan bæ. |
|
|
|
Og læknar sögðu: Hæ, hæ, hæ! |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Þeir vildu fá að flá hans lík, |
|
|
|
því engin þeim er unun slík. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Þeir fóru' að brýna busana |
|
|
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
En einn af þeim fór út í bæ, |
|
|
|
að fá til menn að flytja hræ. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Hann gekk í búð. Að gömlum sið |
|
|
|
þar hímdu dónar diskinn við. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Þar laut einn fram á búðarborð |
|
|
|
og mælti' af vörum ekki orð. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Að honum læknir gengur greitt |
|
|
|
og leggur hönd á bakið breitt. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
"HannÞórður er dauður! Það fór vel. |
|
|
|
Við kryfjum hann, þann húðarsel. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
|
|
ef berðu líkið á spítala." |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
En dóninn leit á læknirinn |
|
|
|
og það var þá einmitt hann Þórður minn. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
"Ég sjálfur á mitt eigið lík. |
|
|
|
Og síst er ég þín senditík." |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Tilhöggs hann reiddi' og hélt umstút. |
|
|
|
En læknir sneyptur labbaði' út. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Af þessu læknir læra má - |
|
|
|
að kryfja aldrei kvikan ná. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
|
|
Og brýndu' ei fyrri busann þinn - |
|
|
|
en lík er komið í líkhús inn. |
|
|
| |
Loff! Malakoff! Mala! lifir... |
|
Home
