| Þegar águstnóttin nálgast |
|
|
|
Tæli fram í hugann horfna |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Með rómantík og reyktan lunda |
|
|
|
Ástin enn í gömlum garpahjörtum býr. |
|
|
ar er mannsins mýkt og gæska. |
|
|
|
enn í dag að yrkja lífsins ævintýr. |
|
|
| |
Í Brekkunni er sungið dátt |
|
|
| |
Gullkornin sem Geiri og Ási |
|
|
|
| |
Um ástir, víf og villta strengi |
|
| |
um stranga sókn og góða drengi |
|
|
|
| |
Um bjarta von hjá blíðum meyjum |
|
| |
perlurnar hans Árna úr Eyjum |
|
| |
og ofurmenni eins og Binna í Gröf. |
|
|
|
Ég raula Bjartar vonir vakna |
|
|
|
einhvers sem ég veit, að er hér eflaust enn. |
|
|
Um Dalinn þrumukátur dansa og augun í þér glansa |
|
|
undir Fjósakletti af ást ég innan brenn. |
|
|
| |
Í Brekkunni er sungið dátt |
|
|
| |
Gullkornin sem Geiri og Ási |
|
|
|
| |
Um ástir, víf og villta strengi |
|
| |
um stranga sókn og góða drengi |
|
|
|
| |
Um bjarta von hjá blíðum meyjum |
|
| |
perlurnar hans Árna úr Eyjum |
|
| |
og ofurmenni eins og Binna í Gröf. |
|
Home
