| Breytir borg um svip, birtu bregða fer. |
|
|
Skuggar langir skríða fram, það er samkoma á Her. |
|
|
|
geispa’ á meðan drekka á Duus |
|
|
dagsins amsturs börn og gleyma sér. |
|
|
|
Berst frá Hótel Borg baráttunnar ljóð. |
|
|
Þar inni kveða Vísnavinir verkamannsins óð. |
|
|
|
uppi’ á stalli einn, hann ber |
|
|
bæjarlífsins minninganna sjóð. |
|
|
|
|
| |
Inn í strætóskýlisskarkalann |
|
|
| |
Eyðilegt er Austurstræti, |
|
|
| |
dags þar liðinn þys og læti |
|
| |
leggur skugga’ á húsin grá. |
|
|
|
Börnum sínum er borgin skjól og vörn |
|
|
sem breiðir yfir andamamma unga sína á Tjörn |
|
|
Gistir hana gleði og sorg |
|
|
|
Það er nótt í Reykjavíkurborg. |
|
|
|
| |
myrkri nætur, allt er hljótt. |
|
| |
Langt frá heimsins glaumi og harmi |
|
| |
hvílir bærinn vært og rótt. |
|
| |
Undir vegg af veikum mætti |
|
| |
vaknar vorsins fyrsta blóm. |
|
| |
Syngur hverjum hjartans slætti |
|
| |
söng um lífsins helgidóm. |
|
|
| |
Lalla-la-la, la-la-la-la... |
|
|
|
Home
