| (Söngur Jólasveinanna úr Deleríum Búbónis) |
|
|
|
|
|
|
En sussum og sussum og róa |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Þótt kinnin þín litla sé kanski soldið köld og blá |
|
| |
áttu samt vini sem aldrei bregðast: |
|
| |
Af ávöxtunum skulið þér nú þekkja þá. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Heill sé þér, stjórngarpur slyngi! |
|
|
Já, hver er betri í faginu |
|
|
|
|
með sjálfum kjaftaskjóðunum |
|
|
|
Ég held varl' að langtími líði |
|
|
|
|
hangi þinn hattur með prýði. |
|
|
|
| |
Aldrei verðum við hugstola né hissa á |
|
| |
klækjum og grimmd okkar keppinauta |
|
| |
-slíka peyja pent við munum pissa á. |
|
|
|
Látum nú skríða til skara |
|
|
gegn kúltúrlausum kavaler |
|
|
sem kennir sig við einiber. |
|
|
Hann ætti, held ég, nú bara |
|
|
að hengja sig í runninum. |
|
