Er þú gengur glöð í lund eftir götu Efemía, |
|
finnst mér eins og svífi svanur |
|
|
Ó, hve heitt ég elska þig! |
|
|
|
Ég mun hrópa hátt og syngja, |
|
|
ég mun kristöllum klingja, |
|
|
ég mun hundrað bjöllum hringja, |
|
|
|
Þegar göfði hreykir þú móti himni, Efemía, |
|
er sem hátt í brekku brattri |
|
|
Ó, hve heitt ég elska þig! |
|
|
Rödd þín, mild og munarblíð, er sem músik, Efemía, |
|
|
|
Ó, hve heitt ég elska þig! |
|
|
Er ég held í höndum mér þínum höndum, Efemía, |
|
Allt í brjósti mínu blossar |
|
|
Ó, hve heitt ég elska þig! |
|