|
|
|
get ekki fötin mín fundið. |
|
|
|
|
Framlágur er heldur kappinn. |
|
Floginn um hvippinn og hvappinn. |
|
Ég verð að safna í sarpinn |
|
|
|
|
Ég bið um frið, æ gef mér grið. |
|
|
Ég verð að hvílast stundarkorn. |
|
|
Ó, ekki meir, ég er eins og leir. |
|
|
Ég spyr: Færðu aldrei nóg? |
|
|
|
|
Meinilla farinn og búinn að vera. |
|
|
þverrandi þor, ekkert hægt að gera. |
|
|
|
Með hausgarminn undir hendi |
|
ég henni tóninn minn sendi. |
|
|
|
Nú finnst mér mál að linni. |
|
Verð ekki lengur hér inni. |
|
Ég vona bara að hún finni mig ekki í fjöru. |
|
|
|
Ég bið um frið, æ gef mér grið. |
|
|
Ég verð að hvílast stundarkorn. |
|
|
Ó, ekki meir, ég er eins og leir. |
|
|
Ég spyr: Færðu aldrei nóg? |
|
|
|
|
Meinilla farinn og búinn að vera. |
|
|
þverrandi þor, ekkert hægt að gera. |
|
|