|
|
|
Ég leit eina lilju í holti, |
|
|
Hún lifði hjá steinum á mel. |
|
|
Svo blíð og svo björt og svo auðmjúk. |
|
|
En blettinn sinn prýddi hún vel. |
|
|
| |
Ég veit það er úti um engin |
|
| |
mörg önnur sem glitrar og skín. |
|
| |
Ég þræti ekki um litinn né ljómann. |
|
| |
En liljan í holtinu er mín. |
|
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
| |
Hún er ljós mitt og von mín og |
|
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
|
|
|
|
Og þó að í vindunum visni |
|
|
á völlum og engjum hvert blóm, |
|
|
og haustvindar blási um heiðar |
|
|
með hörðum og deyðandi róm, |
|
|
| |
og veturinn komi með kulda |
|
| |
og klaka og hríðar og snjó, |
|
| |
hún lifir í hug mér sú lilja |
|
| |
og líf hennar veitir mér fró. |
|
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
|
| |
Hún er ljós mitt og von mín og |
|
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
|
|
|
|
Þessi lilja’ er mér gefin af Guði |
|
|
hún grær við hans kærleik og náð |
|
|
að vökva hana ætíð og vernda |
|
|
er vilja míns dýrasta ráð |
|
|
|
og hvar sem að leiðin mín liggur |
|
|
|
þá lilju í hjartastað ber |
|
|
en missi ég liljuna ljúfu |
|
|
þá lífið er horfið frá mér |
|
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
|
| |
Hún er ljós mitt og von mín og |
|
|
| |
Þessi lilja er mín lifandi trú. |
|
|
|
Home
