|
|
|
|
Líkt og mér blæði en þó engin und. |
|
|
|
Að nóttu og degi ég vart festi blund |
|
|
| |
Og hún opnar í huga mér gáttir, |
|
| |
verður þess valdandi að maður missir áttir. |
|
| |
Hún er ókunn mér sú tilhneging, |
|
| |
þetta er ólýsanleg tilfinning. |
|
|
|
|
|
Straumur, öflugur flaumur. |
|
|
Minn stóri draumur, fundin mín fjöl. |
|
|
|
tekist úr kafi að komast á kjöl. |
|
|
| |
Og hún opnar í huga mér gáttir, |
|
| |
verður þess valdandi að maður missir áttir. |
|
| |
Hún er ókunn mér sú tilhneging, |
|
| |
þetta er ólýsanleg tilfinning. |
|
|
|
Hún vekur í huganum neista, |
|
|
lyftir mér upp án þess að hafa hugmynd um það. |
|
|
Hún er ókunn mér sú tilhneiging, |
|
|
|
Þetta er undursamleg tilfinning. |
|
|
|
|
|
|
|
|
mun ég margfalt launa þér. |
|
|
Viltu brosa, Sól, við mér, |
|
|
Home
