Er nálgast jólin lifnar yfir öllum |
|
það er svo margt sem þarf að gera þá |
|
og jólasveinar fara upp á fjöllum |
|
að ferðbúast og koma sér á stjá. |
|
|
|
|
og þeir kafa snjó á fullri fart, |
|
|
|
allir búast í sitt besta skart. |
|
|
Hann er svo blankur auminginn hann pabbi |
|
að ekki gat hann gefið mömmu kjól. |
|
Svo andvarpaði’ hann út af búðarlabbi: |
|
„Það er svo dýrt að halda þessi jól.“ |
|
|
|
|
blessuð krakkar forðist glaum og gól. |
|
|
|
eignist kyrrð og frið um heilög jól. |
|
|
|