Ó vertu sæll ég kveð þig kæri vinur |
|
klökk af þrá ég bið þig gleymdu mér. |
|
Vertu sæll við sjáumst aldrei aldrei, aldrei á ný |
|
því ást mín er horfin með þér. |
|
|
Ég aldrei framar elska mun neinn annan |
|
eilífð þrá í huga mínum er. |
|
Ó vertu sæll um eilífð elsku vinur |
|
og ást mín er horfin með þér. |
|
|
Þegar sól er sest á bak við fjöllin |
|
sérhvert kvöld þá hugsa ég til þín. |
|
Minningin hún lifir þó að annað hverfi mér allt |
|
það eina er huggunin mín. |
|
|
Kveðju mína kvöldsólin þér færi |
|
kossinn minn í geislum hennar er. |
|
Ó vertu sæll um eilífð elsku vinur |
|
og ást mín er horfin með þér. |
|