Guð er orðinn gamall, heyrir illa |
|
geðveikur, með ótal stærri kvilla, |
|
nú eða dauður, enginn veit. |
|
Alfaðirinn engum blöðum flettir, |
|
er alveg hættur því að horfa á fréttir |
|
af sínum mislukkuðu mönnum |
|
sem gnístra tönnum í hrönnum. |
|
|
|
Sérhver á atómöld á sér lítinn draum. |
|
|
Við skulum biðja bænirnar |
|
|
við skulum biðja eins og alíhænurnar |
|
|
að við bökumst við réttan straum. |
|
|
Guð sér skiptir ekki að okkar högum, |
|
hann eflaust hefur ráðið sig af dögum, |
|
|
Hann nennir ekki níðingana að stoppa, |
|
né nefi sínu að stinga oní koppa. |
|
Hann máski hefur sig drepið, |
|
tekið of mikið af englaryki. |
|
|
|
|
Við þurfum á drottins hjálp að halda, |
|
|
En guð er hommi allra alda, |
|
|