| Nú hef ég áttað mig ég var þér vondur, en vina, ég er nýr |
|
|
og betri, breyttur, allur annar, auðmjúkur og hlýr. |
|
|
|
Ég hefi opnað hnefann kreppta, ég höndum tek þér tveim, |
|
|
krýp í duftið, kyssi á tærnar, ó komdu aftur heim. |
|
|
|
Ég lofa að spara spörkin og aldrei sparsla þig í vegg. |
|
|
Og aldrei skal ég aftur vina, áðér brjóta egg. |
|
|
|
Og ég skal ekki úthrópa þín eyru og þitt nef. |
|
|
Og ekki troða uppí þig, ef'þú færð þér kvef. |
|
|
|
Og haglabyssunni'í hafsauga ég henti'af innlifun, |
|
|
svo núna áttu ekki á hættu að'fá blýeitrun. |
|
|
|
Já mér er ljóst að ég hef ljáð þér fátt ef litið er á heild, |
|
|
en leigubílinn borgaði ég erðú brenndir á gjörgæsludeild. |
|
|
|
Ég aldrei skal þér fleygja svo fast að þú fleytir kellingar. |
|
|
Já þú mátt treysta því ég ei meir geri þér til hrellingar. |
|
|
|
Ég sé svo eftir öllu saman, ó ekki vera mér reið. |
|
|
Ég hugsa til þess með hryllingi'er ég þig hengdi'upp eins og skreið. |
|
|
|
Það kemur ekki aftur fyrir, því ég skal lofa þér. |
|
|
Farðu að ráðum frelsarans og fyrirgefðu mér. |
|
|
Home
