Þó, ég sjái ár, og aldir líða |
|
|
|
mig fer að svíða, í gömul sár |
|
því það, sem býr bakvið tjöldin |
|
blæs í gamlar glæður, óoo |
|
sagan er skrifuð á spjöldin |
|
og þar segir frá hver ræður yfir mér. |
|
|
|
Ég er gagntekinn af þér, óóóó. |
|
|
|
|
á feigðarósi og ákafur er. |
|
|
í nýju ljósi þá næ ég þér |
|
en ég, er ekkert að þreytast |
|
og rifj' upp gamlar syndir, óoo. |
|
það er eitt, sem aldrei mun breytast |
|
ég sé allar þínar myndir fyrir mér. |
|