| A | Abm | C#m | F#m | | Ég er einn á | gangi og | hugsanir mínar | hljóðar |
|
| B7 | E | B7 | | hverfa inn í rökkvaðan skóg þess | sem liðið | er. |
|
| A | Abm | C#m | F#m | | Mitt stolt er | að vera | sonur þessarar | þjóðar. |
|
| B7 | E | En | þjóðin er ekki líkt því eins stolt af | mér. |
|
|
Í þögulli auðmýkt og tilbeiðslu stend ég og stari: |
|
hér stendur það skráð, sem þeir ortu hver fyrir sig, |
|
hinir þjóðfrægu menn og hinn þungbúni nafnlausi skari. |
|
En þjóðin kann ekki nokkurt ljóð eftir mig. |
|
|
Sólo sama og fyrsta erindi |
|
|
| | A | Am | E | C#m | | Og | andspænis samstilltum | verknaði | huga og | handa |
|
| | F#m | B7 | E | B7 | | í | hrifni og undrun ég | stansa við | ótmál hvert. | |
|
| | A | Am | E | C#m | | | Sjá, þannig skal | vandað til þess, sem á | lengi að | standa. |
|
| | F#m | B7 | E | | En | þjóðin veit, að | ég hefi ekkert | gert. |
|
|
|
Og samt er mitt líf aðeins táknmynd af þessari þjóð, |
|
|
og þjóðin sem heild er tengd við mitt ókunna ljóð. |
|
|
eftirspil sama og fyrsta erindi |
|