Mér finnst ég svo fallegur núna |
|
|
á kroppinn minn kraftmikla, brúna |
|
er kominn allt annar svipur. |
|
Það gerðust sko aldeilis undur |
|
allt sem var visið og rýrt |
|
teygðist og tútnaði sundur |
|
svo tæpast fá nokkur orð skýrt. |
|
|
|
|
|
|
|
En skapið það skánaði ekki |
|
og skynsemin minnkaði heldur |
|
þröngsýnislið, sem ég þekki, |
|
er þrasandi um hvað veldur. |
|
|
|
Ég fæst ekki um þessháttar frasa |
|
er farinn og blæs ekki úr nös. |
|
|
|
|
Það harðnar samt heldur í ári |
|
svo heldur mun kvikna á perum, |
|
|
fylgir víst með þessum sterum. |
|
Ef klofdýr, sem liðlega leika |
|
|
og konurnar langar á kreika |
|
já hvað gera ofurmenn þá. |
|
|
|