|  | 
| | eins og skefti og blað í lífsins skúraveðri | 
 | 
| | hanski og hönd hafið og strönd | 
 | 
| | við eigum samleið ég og þú eins og vind og vindubrú. | 
 | 
|  | 
|  | 
| |  | nefið og kvef, við hnerrum hjartanlega. | 
 | 
| |  | Allt gengur vel ef þú átt vinarþel. | 
 | 
|  | 
| | Stundum fellur regnið strítt, stundum andar golan blítt, | 
 | 
| | öðrum stundum allt er hvítt, en svo verður aftur hlýtt. | 
 | 
| | Sumir kvarta sí og æ, svoleiðis ég skellihlæ | 
 | 
| | Allt gengur miklu betur, í vetur, ef þú getur | 
 | 
|  | 
|  | 
| | Það verður bjart yfir borg | 
 | 
| | bros um öll torg, við syngjum sólarsöngva, | 
 | 
| | snúðu á hæl, með þessu mælum við, | 
 | 
| | Því ekkert jafnast á við það, að eiga góðan vin í stað, | 
 | 
| | að standa tveir í hverri raun eru vináttulaun. | 
 |