Svífur með hlíðunum húmnóttin vær. |
|
vaki ... vaki ... vinur minn kær. |
|
Blítt í lautu þar bláeyg fjólan grær. |
|
vaki ... vaki ... vinur minn kær. |
|
|
|
|
|
|
hvort kanntu þann töfraslag, sem tendrar ástarglóð. |
|
|
Hvísla mér, hvísla þú mér heiðsvali blær: |
|
|
Vakir ... vakir ... vinur minn kær. |
|
|
Þey, þey ... hvort færist ei fótatak nær? |
|
vakir ... vakir ... vinur minn kær. |
|
Hjartað í barmi mér ótt og órótt slær. |
|
vakir ... vakir ... vinur minn kær. |
|
|
|
|
|
|
hvort kanntu þann töfraslag, sem tendrar ástarglóð. |
|
|
Hvísla mér, hvísla þú mér heiðsvali blær: |
|
|
Vakir ... vakir ... vinur minn kær. |
|