| Þau sögðu að ég væri þorpari |
|
|
|
og kjaftasögur kunni fólk um mig, |
|
|
ég flutti burt úr þorpinu. |
|
|
| |
Svo kem ég aftur löngu síðar |
|
| |
til að líta' á gamla staðinn minn. |
|
| |
Tvær gamlar konur stungu saman nefjum |
|
|
|
|
Nú lá mín leið um stræti stórborga |
|
|
og oft var ég þar einmana. |
|
|
Ég veit samt ekki hvers ég saknaði |
|
|
en upp af svefmi vaknaði. |
|
|
| |
Hér kem ég aftur svona löngu síðar |
|
| |
til að líta' á staðinn minn |
|
| |
og finn að ég er enn í eðli mínu |
|
|
|
|
Þau byrja öll og enda alveg eins |
|
|
líkt og milli sleggju og steins. |
|
|
Með ógnar brimöldu á aðra hönd |
|
|
og sjoppu út við gráa strönd. |
|
|
| |
Hér kem ég aftur svona löngu síðar |
|
| |
til að líta' á staðinn minn |
|
| |
og finn að ég er enn í eðli mínu |
|
|
|
|
Á meðan grösin uxu í vorinu |
|
|
|
Hjá einu af fyrirtækjum sambandsins |
|
|
|
| |
Hér kem ég aftur svona löngu síðar |
|
| |
til að líta' á staðinn minn |
|
| |
og finn að ég er enn í eðli mínu |
|
|
| |
og finn að ég er enn í eðli mínu |
|
|
|
|