| Fáum mun finnast til bóta |
|
|
að fiska' upp í minnkandi kvóta, |
|
|
og sjómenn sem hafa' ekki' í hyggju |
|
|
að húka bundnir við bryggju |
|
|
|
og reyna að finna þar gat, |
|
|
þótt almennt menn éti sig sadda |
|
|
er þetta spurning um mat. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Margt er nú skondið og skrítið |
|
|
þó skemmtanalífið sé lítið, |
|
|
að bíða bundinn við mastur |
|
|
báturinn strandaður, fastur. |
|
|
Í háloftin hugurinn leitar, |
|
|
hrindir burt kveljandi geig. |
|
|
Bænirnar brennandi heitar, |
|
|
|
|
|
|
Sjóarinn heldur að heiman |
|
|
og heldur að Guð muni geym'ann. |
|
|
Í kögglum er rjúkandi kraftur |
|
|
þó koma' ekki einhverjir aftur. |
|
|
En ólgandi blóð er í æðum |
|
|
|
Gnótt er í lífinu' af gæðum |
|
|
og góður sjómaður veit að það: |
|
|
|
Home
