Tveir kettir sátu upp á skáp, |
|
|
kritte, vitte, vitt, bomm, bomm. |
|
Og eftir mikið gón og gláp, |
|
|
kritte, vitte, vitt, bomm, bomm. |
|
Þá sagði annar „Kæri minn“ |
|
|
kritte, vitte, vitt, bomm, bomm. |
|
við skulum skoða gólfdúkinn, |
|
|
kritte, vitte, vitt, bomm, bomm. |
|
|
Og litlu síðar sagði hinn, |
|
|
|
|
en í því glas eitt valt um koll, |
|
|
og gerði’á gólfið mjólkurpoll, |
|
|
|
Þá sagði fyrri kötturinn, |
|
|
æ, heyrðu kæri vinur minn, |
|
|
við skulum hoppa niður´ á gólf, |
|
|
og lepja mjólk til klukkan tólf, |
|
|