| Ég er norðlendingur og næstum því nær dauða en lífi á landi |
|
|
með fasta jörð undir fótunum finn ég að eykst minn vandi |
|
|
í hjarta mér býr hafsins guð og hafsins guð er andi |
|
|
sem bjó mig undir betra puð en að byggja mitt hús á sandi |
|
|
|
ég er norðlendingur og næ mér fljótt ef níðingsháttur mig særir |
|
|
mín heillastjarna um haus mér enn hangir og lán mér færir |
|
|
framar aldrei særður flý faðmlög þín og hlýju |
|
|
niðurlagi í sigur sný og söng minn kyrja að nýju |
|
|
| |
það er söngur í hafinu söngur í hjarta mér |
|
| |
það er söngur í skýjunum söngur þar sem ég fer |
|
| |
gefðu mér lausann tauminn og þá er ég þinn |
|
|
|
ég er norðlendingur og næturhrafn nýt þess að ferðast í skyndi |
|
|
stari í nóttinni stjörnur á straumnum á móti syndi |
|
|
allar eru að baki brýr brenndar og einskis virði |
|
|
engin maður frelsið flýr fjandinn öll loforðin hirði |
|
|
|
ég er norðlendingur og nærgætinn nægilega kaldur |
|
|
þykist eiga þúsund fjöll og þyl minn hvíta galdur |
|
|
ég mældi í augum mannanna merkilega sögu |
|
|
ég fór af stað og fann´ana hjá farandskáldunum högu |
|
|
|
ég er norðlendingur og nærgöngull ég neita að fara að lögum |
|
|
þrjóskan er ætíð þróttur minn þögn mín er mæld í dögum |
|
|
í sálinni býr sorgin mín sigrarnir finnast þar líka |
|
|
hjartað ratar heim til þín um hálendið okkar ríka |
|
Home
