| | Yfir tungl og sól, yfir óbyggð ból, | 
 | 
| | yfir stjörnurnar og mér stendur ekki á sama. | 
 | 
| | Undir loftsteinum, undir áhrifum, | 
 | 
| | inn í halastjörnuþoku og þú hampar frægð og frama. | 
 | 
| | Viltu bera til mín boð, ó, þú bylgjugjafagoð. | 
 | 
| | Viltu vera eitt og allt, öllum til ánægju. | 
 | 
|  | 
| |  | Segðu, gervitungl, söguna og sýndu mér heiminn. | 
 | 
| |  | Sjáðu, gervitungl, sæluna, ósigrana. | 
 | 
| |  | Framhjá auga þínu ekkert fer, fylgist þú með mér? | 
 | 
|  | 
| |  | og þú veist að ég mun vaka yfir þér. | 
 | 
|  | 
| | Gegnum loftin blá, gegnum veðurvá, | 
 | 
| | gegnum norðurljós og ég sé þig annað slagið | 
 | 
| | svífa þina leið yfir sælu og neyð. | 
 | 
| | Já, að ná svo mörgum augum aðeins einu þér er lagið. | 
 | 
| | Viltu líka leiða mig eins og leitt hefi ég þig. | 
 | 
| | Viltu vera eitt og allt, öllum til ánægju. | 
 | 
|  | 
|  |