| Marga menn það plagar, að gráir hverfa dagar. |
|
|
Í hversdagsleikans gleymsku og dá. |
|
|
Hvaða tilgangi þeir leita, vilja lífi sínu breyta, |
|
|
menn vilj'að allt sé gert fyrir þá. |
|
|
|
En þeir verða að standa á fætur, gefa umhverfinu gætur, |
|
|
|
Já, þið verðið elsku greyin, að horfa fram á veginn, |
|
|
|
| |
:,:Feisaður fram á við:,: |
|
|
|
|
|
|
|
|
Þú sem ert að deyja, úr þorstanum til meyja, |
|
|
en gerir aldrei neitt í því. |
|
|
Farðu kátur piltur, geðprúður og stilltur, |
|
|
|
|
Þá kannski muntu þreytast, en þreytan mun fljótt breytast, |
|
|
í gleði er þú nærð þér á strik. |
|
|
Og restina muntu laga, einhverja næstu daga, |
|
|
|
|
|
|
Home
