| Hálfnakin trén tapað hafa áttum |
|
|
|
í vindinum skilja að skjólið verði lítið |
|
|
þegar skellur á norðanátt. |
|
|
|
Þegar Tjörnin frýs og frost býtur kinnar |
|
|
og fjöllin klæðast hvítum feld |
|
|
þá fá skautar sem héngu í kolsvartri kompu |
|
|
|
| |
Og ég býð við Iðnó undir ljósunum gulu |
|
| |
út á svellinu fólkið ég sé. |
|
| |
Í kvöld við skulum skauta' út á ísinn |
|
|
|
|
Láttu vindinn blítt um vangana strúkja |
|
|
en varlega skaltu renna þér, |
|
|
það er vök við brúna, blásvört á að líta |
|
|
það brosir enginn sem oní fer. |
|
|
|
Og endurnar horfa á heiminn kímnar, |
|
|
|
þeim er sama um ráðhús og rennandi búka, |
|
|
þær rýna' eftir brauðinu hér. |
|
|
|
|
Home
