London, París, Róm - urðu orðin tóm |
|
Gekk þann gyllta breiða, blindaður af ást |
|
Falskir kunningjar, snerust um mig einan |
|
Fékk mér kavíar, núna er allt um seinan |
|
|
Því ég stíg minn hinsta dans |
|
Og ég kveð mitt líf með glans |
|
En ég iðrast aldrei neins, iðrast aldrei |
|
|
Kristals kampavín, perlur postulín |
|
Demantar í matinn, ást í eftirrétt |
|
Ef ég elsk' í dag, blöðin birta á morgun |
|
Fæ mér freyðibað, drekki mínum sorgum |
|
|
Og ég stíg minn hinsta dans |
|
Og þannig kveð mitt líf með glans |
|
En samt iðrast ég aldrei neins, iðrast aldrei |
|
|
Allt sem ég fæ í dag, farið burt á morgun |
|
|
Svo ég stíg minn hinsta dans |
|
Og þannig kveð mitt líf með glans |
|
En samt iðrast ég aldrei neins, iðrast aldrei |
|