|
|
| D | Em | Ég er | staddur á stað þar sem | línan liggur |
|
| A | G | D | og | lífið hjá fólkinu er | svart og | hvítt |
|
| Em | þar er listamaðurinn glaður, | þægur og þiggur |
|
| A | G | D | í | þriðja sinn styrkinn til að | gera eitthvað | nýtt |
|
| Bm | F#m | Á | fjögra ára fresti þeir | ganga í gömul spor |
|
| Bm | D | G | A | | | gjaldið til baka er | heldur | ekkert | slor... | |
|
| D | G | A | D | Þeir hafa | trúðinn en þá | vantar | trúba | dor... |
|
|
Ég er staddur á stað þar sem línan liggur |
|
mér leiðist fólkið sem stjórnar þar |
|
ef þú hefur þrælslund, ert duglegur og dyggur |
|
og draumar þínir stangast ekki á við reglurnar |
|
þá skaltu ganga múlbundinn og máta þeirra spor |
|
og merkja þig fuglinum fyrir næsta vor |
|
Þeir hafa trúðinn en þá vantar trúbador |
|
|
| | Bm | G | D | | | Ungur ég heyrði að | hugsjón væri | dyggð |
|
| | Em | G | D | | og | hlustaði á flokkana | tala um þessa | tryggð |
|
| | Bm | G | D | | og | þeir sem enga hugsjón hafa | halda kannski | það |
|
| | Em | G | D | | að | hamingjan sé fólgin í að | hreyfast ekki úr | stað |
|
|
Ég er staddur á stað þar sem línan liggur |
|
og loforðin vaxa á flokksins vör |
|
smælinginn hann tínir upp loforðin tryggur |
|
og tekur á sig skítverkin en fær aldrei svör |
|
Þeir hringja og vilja kaupa kjarkinn þinn og þor |
|
kannski vantar flokkinn aðeins betra skor |
|
Þeir hafa trúðinn en þá vantar trúbador |
|
|
Ég er staddur á stað þar sem lygin liggur |
|
sem lína dregin og skilur að |
|
hægri og vinstri og ég horfi á hryggur |
|
hvernig þeir leiða fólkið á sinn merkta stað |
|
Og ég geng frá línunni og legg mín eigin spor |
|
lækurinn sem rann svo tær er orðinn drullufor |
|
Þeir hafa trúðinn en þá vantar trúbador |
|