Close
Add this song to My favourites Printable version
View chords

Andvökunótt á Ægissíðu



Ótallöndum, ótal borgum 
um sinn möndul jörðin snýr: 
Reykjavík og Rawalpindi, 
Rangún, Súdan, Bonn, Kasmíir. 
þannig líka okkur öllum 
ávallt snýr hún sama hring: 
Hreinlífum og hórdómmsköllum,
hottintotta, Íslending.
Er um nætur einn ég vaki 
iðja mín er stundum sú 
að heimsækja í huga mínum 
halanegra í Timbúktú. 
Kannske liggur sá hinn sami 
og sendir þanka í norðurveg 
til einhvers hér á Ísalandi 
og peii er kannski ég. 
Undur fróðlegt víst það væri 
að vita allt um slíkan mann, 
hvernig kjörum hans er háttað, 
hvernig lífið fer með hann. 
Ætli hann svíki undan skatti? 
Ætli hann langi í pelann sinn? 
Ætli hans sonur, svartur patti, 
sé jafn óþekkur og minn. 
Er hans kona ung og fögur, 
eða kannske eins og mín? 
Er hún bljúg og undirgefin, 
eða vill hún teljast fín? 
Ætli hún sé æst í pelsa, 
eða gangi stöðugt ber? 
Hefur hún stóran hring í nefi, 
eða hringamergð á fingrum sér. 
Á hann dóttur, orðna stóra? 
Er hún líka tryllt í geim? 
Sækir hana seint á kvöldum 
svartur snobb með kjassi og breim?
Ætli hún kvabbi: „Elsku pabbi, 
ósköp langar mig í bíl?“ 
Eða skyldi hún heimta af honum 
heilan skögultenntan fíl? 
Einn á villu á Ægissíðu, 
ekki langt frá norðurpól. 
Annars hús er ofið stráum 
undir hitabeltissól. 
Misjöfn teljast mega kjörin 
mannanna, og þó er víst 
að hvert mannsbarn alla daga 
um einn og sama möndul snýst.



    Go back
Nothing has been written about this song.
You must be a registered user to be able to post a message