Þegar fyrirmyndarbarnið hætti að læra heima |
|
og skellti sér með dúndurkrafti í trukkið, |
|
þá fyrirmyndarforeldrarnir reyndu því að gleyma |
|
og helltu sér með sama krafti í sukkið. |
|
|
Svekkt og sár, hún mútta fellir tár, |
|
það verður engin stúdentshúfa í ár. |
|
|
Og fyrirmyndarforeldrarnir fengu sér í staupið |
|
og töluðu með tilfinningu um barnið. |
|
Já, til hvers var nú púlað og til hvers var nú hlaupið |
|
og hver á nú að skreppa út með skarnið. |
|
|
Svekkt og sár, hún mútta fellir tár, |
|
það verður engin stúdentshúfa í ár. |
|
|
Og fyrirmyndarbarnið gerðist geðtruflað í háttum |
|
og skellti sér í slorið til að vinna fyrir sér. |
|
Og félagsmálaráðgjafinn reyndi að koma á sáttum, |
|
sagði: krakkafíflið hló bara og gerði grín að mér. |
|
|
Svekktur, sár, hann fellir fílatár, |
|
það verður engin brauðterta í ár. |
|
|
Nei, það var ekki svona þegar pabbi þinn var ungur, |
|
þá Mogadon var notað til að róa strekkta sál. |
|
Og allir nefndir Haunkbellir, ræflar eða gungur, |
|
sem ekki voru bjargálna og ræktuðu sitt mál. |
|
|
Svekkt og sár, hún mútta fellir tár, |
|
það verður engin stúdentshúfa í ár. |
|
|
Það verður engin stúdentshúfa. |
|
Það verður engin brauðterta. |
|
Það verður engin stúdentshúfa í ár. |
|