Þegar ágústnóttin nálgast |
|
|
Tæli fram í hugann horfna huldumey. |
|
|
|
Þá er gleðin fölskvalaus á Heimaey. |
|
|
Með rómantík og reyktan lunda |
|
|
Ástin enn í gömlum garpahjörtum býr. |
|
Þar er mannsins mýkt og gæska |
|
|
Enn í dag að yrkja lífsins ævintýr. |
|
|
Í brekkunni er sungið dátt |
|
|
Gullkornin sem Geiri og Ási |
|
|
Um ástir, víf og villta strengi |
|
stranga sókn og góða drengi |
|
|
Um bjarta von hjá blíðum meyjum |
|
perlurnar hans Árna úr eyjum. |
|
Og ofurmenni eins og Binna í Gröf. |
|
|
Ég raula bjartar vonir vakna. |
|
|
Ég raula bjartar vonir vakna |
|
|
einhvers sem ég veit að er hér eflaust enn. |
|
Um dalinn þrumukátur dansar |
|
|
Undir Fjósakletti af ást ég innan brenn. |
|
|
Í brekkunni er sungið dátt |
|
|
Gullkornin sem Geiri og Ási |
|
|
Um ástir, víf og villta strengi |
|
stranga sókn og góða drengi |
|
|
Um bjarta von hjá blíðum meyjum |
|
perlurnar hans Árna úr eyjum. |
|
Og ofurmenni eins og Binna í Gröf. |
|
|